رابطه تعارض کار- خانواده با تمایل به ترک پرستاران

چکیده   زمینه و هدف: امروزه بیمارستان ها هزینه های مالی و انسانی بسیار زیادی با ترک خدمت پرستاران متحمل می شوند. عوامل مختلفی در ترک خدمت پرستاران تاثیرگذار هستند که یکی از آنها تعارض کار- خانواده است. از این رو هدف این تحقیق، تعیین رابطه تعارض کار- خانواده با میزان تمایل به ترک پرستاران می باشد.   روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی پیمایشی است که 257 پرستار از بیمارستان های امام خمینی، فیروزگر، دی و هاشمی نژاد شهر تهران که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند در آن شرکت نمودند. داده ها به کمک پرسشنامه های استاندارد تعارض خانواده-کار carlson و همکاران و پرسشنامه ترک خدمت tei و yamazakei جمع آوری گردید. داده ها به روش path analysis و همچنین آزمون های pearson correlation ، independent-samples t-test توسط نرم افزارهای lisrel و spss نسخه 16 مورد تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: آزمون path analysis نشان داد که تعارض کار- خانواده رابطه مثبت و معنی داری ( 9/0 = β ) با میزان تمایل به ترک پرستاران دارد (01/0 > p ). همچنین نتایج آزمون همبستگی pearson مشخص نمود که جنسیت با تعارض کار- خانواده (13/0 = r و 05/0 > p )، تمایل به ترک با سن ( 15/0 = r و 05/0 > p ) و سابقه خدمت ( 17/0 = r و 01/0 > p ) همبستگی مثبت و معنی داری دارند. در نهایت نیز به کمک آزمون independent-samples t-test مشخص شد که میزان تعارض کار- خانواده بیمارستان های بخش دولتی بیشتر از بیمارستان های بخش خصوصی است ( 02/0 = p )؛ اما در مورد میزان تمایل به ترک پرستاران بخش خصوصی و دولتی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (66/0 = p ). نتیجه گیری کلی: آگاهی و شناخت از میزان تعارض کار- خانواده پرستاران می تواند در کاهش تبعات و نتایج منفی آن همچون ترک خدمت پرستاران، نقش بسزایی ایفا کند و مبنای مناسبی جهت اتخاد استراتژیهای کارا و اثربخش مدیریت منابع انسانی فراهم آورد.